Mięczak zakaźny - choroba przenoszona drogą nie tylko płciową

Mięczak zakaźny - choroba przenoszona drogą nie tylko płciową
Molluscum contagiosum (łac.), czyli mięczak zakaźny jest wirusem. Zakażenie nim nie wiąże się z przykrymi dolegliwościami, poza nieestetycznym wyglądem chorych miejsc. Jeśli pojawił się w Twojej rodzinie, stanowi zagrożenie dla wszystkich jej członków.
/ 16.07.2010 15:36
Mięczak zakaźny - choroba przenoszona drogą nie tylko płciową

Perły, które nie zdobią

Po 2 - 3 miesiącach od zakażenia na skórze pojawiają się guzki wielkości główki od szpilki. Twarde, półprzezroczyste, często o perłowym zabarwieniu, okrągłe. W środku widoczne jest charakterystyczne zagłębienie, nazywane „pępkowatym”. Guzki wyraźnie różnią się od otaczającej skóry i wyglądają jakby były na nią naklejone. Z czasem ich średnica powiększa się do 3 – 5 milimetrów, rzadko osiąga 1,5 centymetra. Na ogół nie swędzą, mogą nieznacznie boleć przy dotyku. U kobiet najczęściej zajmują okolice wzgórka łonowego, ud, warg sromowych. Mężczyźni zwykle znajdują je na skórze prącia.

Seks, ale nie tylko

Mięczak zakaźny jest chorobą wirusową. Jak sama nazwa wskazuje, bardzo łatwo się nim zarazić. Najczęściej występuje u młodych, aktywnych seksualnie osób i zwykle rozprzestrzenia się drogą płciową. Wirus przenosi się także poprzez dotykanie przedmiotów używanych przez osobę chorą, korzystanie ze wspólnych ręczników. Na mięczaka często chorują dzieci poniżej 5 roku życia, zarażając się od swoich opiekunów w czasie czynności pielęgnacyjnych (dotyk dłoni) lub od rówieśników podczas zabaw. Jest to również dość częsta choroba masażystów i pracowników pływalni.

Zobacz: Choroby bakteryjne przenoszone drogą płciową

Uwolnić się od mięczaka

Guzki zwykle znikają bez leczenia po kilku miesiącach. Po co w takim razie wizyta u lekarza? Pamiętajmy o dużej zakaźności mięczaka, przez którą chora osoba stanowi zagrożenie dla partnera i dzieci. Często dochodzi także do samozakażenia, czyli przeniesienia wirusa w inne miejsce własnego ciała. W praktyce jedne guzki znikają, a pojawiają się drugie. Do leczenia pojedynczych, dużych zmian stosujemy wyłyżeczkowanie mięczaka (usunięcie za pomocą ostrego narzędzia podobnego do łyżeczki), zamrażanie (doprowadza do martwicy komórek i unieszkodliwienia znajdujących się w nich wirusów), elektrokoagulację i laseroterapię (istota działania podobna do zamrażania). Guzki można też nakłuć, wycisnąć zawartość i posmarować odpowiednim kremem. Wszystkie zabiegi, oprócz zamrażania, wykonywane są w znieczuleniu miejscowym i najczęściej nie bolą. Mogą pozostawiać blizny. Jeśli choroba wystąpiła w postaci małych, licznych, rozsianych grudek skuteczniejsze jest leczenie polegające na smarowaniu zmienionych miejsc właściwym kremem.

Przeczytaj: Zespół Reitera - gdy chlamydia niszczy oczy i stawy

Nawroty

Mięczak może nawracać, co bywa bardzo uciążliwe. Na ogół dzieje się tak z powodu niezupełnego usunięcia lub przeoczenia guzka. Nawroty choroby leczy się podobnie jak jej pierwsze wystąpienie. Bardzo ważne jest zbadanie i, w razie potrzeby, terapia partnera. W przypadku chorych dzieci trzeba koniecznie obejrzeć i ewentualnie leczyć ich rodziców oraz rodzeństwo. Chcąc uchronić się przed ponownym zakażeniem powinniśmy zrezygnować z utrzymywania kontaktów seksualnych z licznymi osobami.

Mięczak jest chorobą, na którą nie ma szczepionki a prezerwatywa nie stanowi dla niej bariery.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA