Zespół stresu pourazowego reakcją na gwałt

Na nasilenie bólu głowy mają wpływ tabletki antykoncepcyjne, ciąża, miesiączka, menopauza czy hormonalna terapia zastępcza – dlatego kobiety częściej skarżą się na napady migreny
Ofiara gwałtu doświadcza różnego rodzaju konsekwencji traumy. Jest to przede wszystkim Zespół stresu pourazowego (Post-traumatic stres disorder – PTSD). Prowadzone badania wśród ofiar gwałtów wskazują, iż z powodu PTSD cierpi blisko 80% ofiar!
/ 08.07.2010 17:14
Na nasilenie bólu głowy mają wpływ tabletki antykoncepcyjne, ciąża, miesiączka, menopauza czy hormonalna terapia zastępcza – dlatego kobiety częściej skarżą się na napady migreny

Jest to zespół psychopatologiczny, opisywany przez psychiatrów, jako jednostka chorobowa, mająca określone kryteria diagnostyczne, przebieg i rokowanie.

Jakie są objawy PTSD?

Do objawów PTSD należą: powtórne przeżywanie stresującego wydarzenia, natarczywe wspomnienia, powracające koszmarne sny o wydarzeniu, nagłe uczucie, jakby wydarzenie znów miało miejsce, silne napięcie wywołane każdym wspomnieniem o wydarzeniu, czy też przedmiotem, który się z tą sytuacją kojarzy.

Zalicza się do nich również uporczywe unikanie bodźców związanych z wydarzeniem lub ogólna utrata wrażliwości na bodźce, unikanie myśli lub uczuć związanych z gwałtem, unikanie działań lub sytuacji, które mogłyby wywołać dramatyczne wspomnienie, niepamięć wydarzenia, utrata zainteresowań ważnymi czynnościami, np. pracą, szkołą, uczucie obojętności lub chłodu, poczucie braku perspektyw na przyszłość.

Utrzymujące się objawy zwiększonego pobudzenia powodują trudności z zasypianiem lub snem, drażliwość lub wybuchy gniewu, trudności w koncentrowaniu się, nadmierną czujność, przesadne reakcje na bodźce.

Polecamy: Pierwsza wizyta u ginekologa

O zespole stresu pourazowego można mówić, gdy powyższe objawy trwają przynajmniej jeden miesiąc. Gdy trwają krócej, traktuje się je jako normalny adaptacyjny proces reakcji na nienormalną sytuację.

Zespół stresu pourazowego – postępowanie i rokowanie

Terapią zespołu stresu pourazowego powinni się zajmować specjaliści – psychiatrzy i psychoterapeuci. Powinna być ona krótkotrwała i nakierowana konkretnie na daną sytuację traumatyczną i na reakcję na nią. Bardzo ważne jest wsparcie rodziny i bliskich. Rokowanie przy poprawnie prowadzonej terapii jest dobre. Problem stanowi jednak nadal zbyt mała rozpoznawalność tego poważnego, wpływającego destruktywnie na życie ofiar gwałtu i molestowania zagadnienia.

Polecamy: Nieśmiałość w kontaktach seksualnych